www.cielen.eu  -  e-mail  -  0496 76 55 08

 

op internet in deze site                                                                                          (Zoeken in de geopende pagina = CTRL+F) (Windows/Chrome)

*

Schoolfeesten

 

DRIEKONINGEN

 

6 januari:  DRIEKONINGEN - EPIPHANIE - THEOPHANIE

 

Dit feest herdenkt 4 feiten:

de aanbidding van de wijzen

de doop van Jezus in de Jordaan

verandering van water in wijn (Kana)

de broodvermenigvuldiging: 5000 mensen gevoed met 5 broden

Het feest heeft 4 namen:

Epiphanie (Driekoningen)

Theophanie (doop)

Bethanie (water-wijn in Kana)

Phagiphanie (broodvermenigvuldiging)

13 dagen na de geboorte kwamen de wijzen in Bethlehem.

Hun namen waren:

GRIEKS :           Apellios

                           Amerios

                           Damascos

 

HEBREEUWS:  Galgalat

                            Malgalath

                            Sarathin

 

LATIJN:           Gaspard

                          Balthasar

                          Melchior

Johannes Chrysostomus schrijft dat de verschijning van de ster als volgt gebeurde:

De drie koningen of wijzen waren astrologen die, van vader op zoon, elke maand drie dagen op een hoge berg doorbrachten om daar uit te kijken naar de ster die voorspeld was door de profeet Balaam. In de nacht dat Christus werd geboren verscheen de ster en ze had een bijzondere vorm: die van een wonderlijk kind met een kruis van vuur op het hoofd. Deze ster zei tot hen: "Ga snel naar het land Juda, ge zult er een pasgeboren kind vinden dat de koning is die gij verwacht."

De middeleeuwers vroegen zich wel af hoe het mogelijk was dat de drie wijzen op 2 weken vanuit het oosten in Jeruzalem konden zijn. De heilige Remigius opperde dat het goddelijke kind hen zelf had geleid, maar het kan ook zijn, dat ze gekomen waren zittend op dromedarissen, en die leggen per dag een afstand af waar paarden gewoonlijk drie dagen over doen.

 

De middeleeuwers hadden ook problemen met de ster. Wat was dat voor een ster? Volgens sommigen was het de Heilige Geest zelf die deze vorm had aangenomen. Volgens anderen was het een engel en volgens de meer nuchteren was het een nieuw geschapen ster (een nova) die na haar verschijning weer werd opgenomen in de baarmoeder van het universum. Bovendien had men vragen over de plaats van die ster aan de hemel. Men dacht dat die ster niet aan het firmament stond, maar in de lucht hing, dicht bij de aarde. Ze was bovendien zo schitterend en stralend dat ze zelfs overdag te zien was en lichter was dan de zon. En ten slotte ging ze voor de drie koningen uit, net zoals een levend wezen dat zou doen. Ze volgde dus niet de dagelijkse kringloop van de sterren, al bewoog ze dus toch wel van oost naar west, zoals alle sterren dat doen, gezien van op aarde.

 

En dan de geschenken. In de middeleeuwen dacht men dat het de gewone geschenken waren die de Perzen en de Chaldeeën aan goden gaven. Men ging trouwens nooit naar een god zonder deze geschenken. Sint-Bernardus beweerde dat het goud diende om de armoede van Maria te lenigen. Wierook gaven de drie koningen om de stank van de stal te verdrijven en de mirre gaven ze om het kind mee in te wrijven, zodat de wormpjes in de buik zouden verdwijnen. Hij zegt ook dat het goud symbool stond voor het koningschap van Jezus, de wierook voor zijn goddelijkheid en de mirre voor zijn stoffelijkheid. Goud staat bovendien ook symbool voor de liefde, wierook voor het gebed en mirre voor de sterfelijkheid en dus ook nederigheid.

 

Vele jaren later ondergingen de drie koningen het lot van ieder mens: ze stierven. Hun lichamen werden zo’n drie eeuwen later teruggevonden door de heilige Helena die de stoffelijke resten overbracht naar Constantinopel (Byzantium-Istanbul). De heilige Eustorgus, bisschop van Milaan, bracht ze later over naar zijn stad. Maar keizer Hendrik liet ze overbrengen naar Keulen, waar ze sindsdien rusten en een grote verering genieten (genoten).

 

De namen van de drie koningen. Wie is wie? Een jaarlijks weerkerende vraag waarop nooit met zekerheid kan geantwoord worden. Ten eerste zijn de namen van de drie wijzen verzonnen en weet niemand welke naam bij welke koning hoort. Iedereen heeft een eigen interpretatie.

 

Matteüs geeft geen namen, en zijn tekst is de enige bron waaruit we iets weten over het bezoek van de wijzen. Hij schrijft trouwens niet eens of er drie of meer wijzen waren betrokken bij het bezoek. De enige informatie over het aantal gaat terug op zijn vermelding dat er drie geschenken werden gegeven: goud, wierook en mirre.

 

Jacobus de Voragine geeft in de 13e eeuw de namen, zowel in het Grieks, het Hebreeuws als het Latijn. Het zijn de Latijnse namen die bij ons bekend zijn. Maar Jacobus spreekt zich niet uit over wie welke naam draagt. De drie wijzen zijn bij hem duidelijk alle drie van Perzische afkomst. Bovendien kenden ze elkaar gezien het feit dat ze elke maand een wake hielden op een hoge berg. Het is alleen niet duidelijk of ze dat samen deden op een en dezelfde bergtop of dat ze dit ieder afzonderlijk deden op drie verschillende toppen.

 

 


 

DRIEKONINGEN, 6 januari

Luc Cielen in Rinkkrant 816 van 23 december 2004

 

Als je JASPER heet, dan heb je veel te maken met een van de drie koningen. Welke? Dat lees je wel even verderop in deze tekst.

Het verhaal over het bezoek van de drie wijzen of koningen kon je al lezen in de vorige Rinkkrant. Dat is dus gekend.

 

Maar de vraag die velen bezig houdt is: Wie is wie en geeft wat?

Wie is Melchior en wat schenkt hij aan het kindje?

Wie is Balthazar en wat is zijn geschenk?

En wie is Kaspar en wat geeft hij aan de moeder van het kind?

Er zijn al heel wat discussies daarover gevoerd, maar een afdoend antwoord schijnt niet zo voor de hand te liggen, dus keert de vraag jaarlijks weer.

 

Volgens de Winkler Prinsencyclopedie is Kaspar de zwarte koning. Maar zijn geschenk wordt niet genoemd.

 

In de Santenkraam der Roomse Kerk van Van Setten lees ik dat Melchior een man is van 60 jaar oud en goud geeft. Balthazar is 40 jaar en schenkt wierook; Kaspar, de zwarte koning, is 20 jaar oud en schenkt mirre.

 

Stijn Van der Linden in zijn boek De heiligen gaat niet akkoord met de Santenkraam. Hij beweert dat Kaspar, de zwarte koning, 20 jaar oud is en wierook schenkt. Dat klopt dus wel wat de leeftijd en de huidskleur betreft, maar niet wat het geschenk aangaat. Melchior (en dus niet Balthazar) is hier 40 jaar oud en schenkt goud. Het geschenk klopt, de leeftijd niet. Balthazar is 60 jaar oud en schenkt de mirre. Opvallend is dat Balthazar hier een gele huidskleur heeft.

 

Wim Zaal in zijn boek Alle Heiligen verkondigt nog iets anders over de koningen. Bij hem draagt Kaspar het goud, is hij afkomstig uit Afrika en dus zwart, en is hij een afstammeling van Cham, een van de zonen van Noach. Melchior is een afstammeling van Sem, ook een zoon van Noach, van wie trouwens alle Semieten afstammen. Hij draagt de wierook en is afkomstig uit Azië. Balthazar is een afstammeling van Japhet, ook een zoon van Noach, komt uit Europa en draagt de mirre.

 

Maar als ik in Keulen naar het schrijn van de Drie Koningen ga zien, dan ziet het er zo uit: Caspar (met een C geschreven) heeft een baard en een snor, is van middelbare leeftijd en draagt een kistje dat hoogstwaarschijnlijk het goud bevat. Melchior is in Keulen de jongste van de drie, is dan ook baardloos. Hij draagt het wierookvat. De oudste van het gezelschap heet Balthazar, heeft baard en snor en draagt een kelk waarin vermoedelijk de mirre zit.

 

En dan zijn er nog enkele andere versies te vinden in andere boeken en beelden.

Maar hoe was het dan écht?

Dat weet niemand. Matteüs, de enige evangelist die iets over het bezoek van de wijzen vertelt, zegt niets over namen, huidskleur en afkomst. Hij schrijft alleen dat er wijzen waren die 3 geschenken gaven. Net voldoende om de fantasie aan het werk te zetten.

 

Pas in de 8e eeuw duiken de namen van de drie koningen op. Jacobus de Voragine (13e eeuw) geeft ze in drie talen:

 

GRIEKS :                       Apellios

  Amerios

  Damascos

 

HEBREEUWS:              Galgalat

   Malgalath

   Sarathin

 

LATIJN:                         Gaspard

   Balthasar

   Melchior

 

De Voragine vertelt er verder bij dat ze alle drie Perzen waren, die elkaar waarschijnlijk ook kenden. Uit zijn Gouden Legende komt volgend verhaal:

 

‘Johannes Chrysostomos schrijft dat de verschijning van de ster als volgt gebeurde:

De drie koningen of wijzen waren astrologen die, van vader op zoon, elke maand drie dagen op een hoge berg doorbrachten om daar uit te kijken naar de ster die voorspeld was door de profeet Balaam. In de nacht dat Christus werd geboren verscheen de ster en ze had een bijzondere vorm: die van een wonderlijk kind met een kruis van vuur op het hoofd. Deze ster zei tot hen: “Ga snel naar het land Juda, ge zult er een pasgeboren kind vinden dat de koning is die gij verwacht.”’

 

De middeleeuwers vroegen zich wel af hoe het mogelijk was dat de drie wijzen op 2 weken vanuit het oosten in Jeruzalem konden zijn. De heilige Remigius, de bisschop van Reims die Clovis doopte, opperde dat het goddelijke kind hen zelf had geleid, maar het kan ook zijn, beweert De Voragine, dat ze gekomen waren zittend op dromedarissen, en die leggen per dag een afstand af waar paarden gewoonlijk drie dagen over doen.

 

De middeleeuwers hadden ook problemen met de ster. Wat was dat voor een ster? Volgens sommigen was het de Heilige Geest zelf die deze vorm had aangenomen. Volgens anderen was het een engel en volgens de meer nuchteren was het een nieuw geschapen ster (een nova) die na haar verschijning weer werd opgenomen in de baarmoeder van het universum. Bovendien had men vragen over de plaats van die ster aan de hemel. Men dacht dat de ster niet aan het firmament stond, maar in de lucht hing, dicht bij de aarde. Ze was bovendien zo schitterend en stralend dat ze zelfs overdag te zien was en lichter was dan de zon. En ten slotte ging ze voor de drie koningen uit, net zoals een levend wezen dat zou doen. Ze volgde dus niet de dagelijkse kringloop van de sterren.

 

En dan de geschenken. In de Middeleeuwen dacht men dat het de gewone geschenken waren die de Perzen en de Chaldeeën aan goden gaven. Men ging trouwens nooit naar een god zonder deze geschenken. Sint Bernardus (naar wie de berg op de grens tussen Zwitserland en Italië werd genoemd) beweerde dat het goud diende om de armoede van Maria te lenigen. Wierook gaven de drie koningen om de stank van de stal te verdrijven en de mirre gaven ze om het kind mee in te wrijven, tegen de wormpjes in de buik. Hij zegt ook dat het goud symbool stond voor het koningschap van Jezus, de wierook voor zijn goddelijkheid en de mirre voor zijn stoffelijkheid. Goud staat bovendien ook symbool voor de liefde, wierook voor het gebed en mirre voor de sterfelijkheid en dus ook nederigheid.’

 

Na vele, vele jaren - het schijnt dat ze net lang genoeg bleven leven om door de apostel Thomas bekeerd te worden en om zelfs nog te gaan missioneren in Indië - ondergingen de drie koningen het lot van ieder mens: ze stierven. Hun lichamen werden zo’n drie eeuwen later teruggevonden door de heilige Helena die de stoffelijke resten overbracht naar Constantinopel. Helena was specialiste in het terugvinden van plaatsen en voorwerpen die te maken hadden met Jezus. De heilige Eustorgus, bisschop van Milaan, bracht ze later over naar zijn stad. Maar keizer Hendrik Barbarossa van het Heilig Duitse Rijk liet ze overbrengen naar Keulen, waar ze sindsdien rusten en een grote verering genieten (genoten). Als je in Keulen en omgeving, of zelfs in heel Duitsland het volgende op een deurlijst ziet staan: C+M+B, dan gaat het om Caspar, Melchior en Balthasar en niet om de Compagnie Maritime Belge, waarvan de afkorting CMB tot voor voor enkele jaren opvallend op de Meir te zien was.

 

De namen van de drie koningen hebben, al zijn ze dan verzonnen, toch een betekenis.

 

Kaspar is van het Perzische woord voor schatbewaarder afgeleid. Eigenlijk logisch dus dat hij het goud draagt. In Keulen is dat alleszins zo.

 

Melchior betekent ‘God is Licht’. Maar daar kan je ook een vraagteken bij zetten. Afgaande op de betekenis van de naam zou hij dan de wierook moeten dragen. Dat is ook zo op de Keulse afbeelding.

 

Balthazar zou betekenen: ‘God bescherme zijn leven.’ Aangezien mirre iets met dood en eeuwig leven te maken heeft, zou het wel kunnen dat deze koning de mirre geeft. Mirre werd namelijk gebruikt als ingrediënt bij het balsemen. Op het schrijn in Keulen is dat ook zo. Dus als je nog eens twijfelt, kijk dan naar de betekenis van de naam, dan heb je enig houvast.

 

Worden de namen van deze drie koningen nog gebruikt?

 

Zeker en vast. In België alleen al zijn er 8.440 families die een naam dragen die afgeleid is van deze heiligen.

 

Een kort overzicht. Er zijn mensen die gewoon Drikoningen (1) heten of Drijkoningen (413) of Drykoningen (64). Je vindt ze vooral in de Limburgse Kempen. Met 478 zijn ze.

 

Balthasar schonk zijn naam aan 951 families. Onder verschillende vormen: Balthasar, Baltasar, Balthasart, Baltazar, Balthazar, Balthazard, Balthazart, Baltazart en Baltzar.

 

Kaspars naam ging over naar 6.319 families en is daarmee de meest succesvolle. En dan te bedenken dat het net die zwarte koning is wiens naam zo populair is geworden, ook bij de voornamen. Zijn naam wordt op verschillende wijzen gespeld: Caspar, Gaspar, Gaspard, Casper, de Casper, Caspers, Gaspars, Gaspart, Gasper, Jaspar, Jaspard, Jaspart, Jaspaert, Jaspars, Jaspaers, Jaspers, Jasperse, Jasper, Jaspert, Jaspers, Jespers, Jespersien, J’ Espère, Kasper, Kaspers, Gaspari, Gasperi, Gasparin, Gasparini, Gasparon, Gasperin, Gasperini, Gasparoni en Gasparotto.

 

De naam Melchior had het minste succes, of de Melchiors hebben niet zo vlijtig aan hun nageslacht gewerkt. Ze zijn met 692 families, die de naam op een van de volgende manieren schrijven: Melchior, Melchiorre, Melkior, Melchor, Melcher, Melchers, Melchert, Melcherts, Melger, Melgers, Milcher, Milchers, Melkert, Melleker, Melgar en Meldgaard.

 

Anders gezegd, bijna 1 op 10.000 Belgen heeft zijn familienaam te danken aan de heilige Drie Koningen. Zouden ze dat allemaal beseffen?

 

Kaspar is net als bij de familienamen ook bij de voornamen de meest succesvolle gebleken. Volgende versies van zijn naam zijn in ons land bekend: Jas, Jaspars, JASPER, Cas, Caspari, Caspers, Kas, Kasius, Kaspar, Kasper, Kesper en nog enkele andere minder bekende varianten. Ook de dames kregen hun deel, want als meisjesnaam werd Kaspar omgedoopt tot: Jasperina, Caspara, Casparina, Cassie, Jasperijntje, Jesprina en Jaspertje.

 

Als voornaam scoort Melchior iets beter dan de familienaam. Je vindt jongens (geen meisjes) die zijn naam dragen onder de vormen: Melchior, Melcher, Melchers, Melchert, Melching en Melger, en enkele afgeleiden van deze laatste voornaam.

 

Balthazar kent maar enkele varianten als voornaam: Balthasar, Balster en Balte.

 

Zijn er bekende personen die een van deze namen dragen?

Op school hebben we natuurlijk enkele Jaspers rondlopen. Het is nog steeds een geliefde voornaam. De meest bekende Kaspar is Kaspar Hauser, de Duitse jongen die in de negentiende eeuw plots in Nurenberg opdook, daar enkele jaren leefde en er vermoord werd. Zijn bestaan is met zoveel raadsels omgeven dat enkele tientallen auteurs en historici er zich hebben aan gewaagd om op onderzoek te gaan. Tot op vandaag blijft hij velen intrigeren, en verschijnen er boeken over hem.

 

De tekenfilmfans kennen een geestje dat Kasper heet. De stripliefhebbers kennen natuurlijk Kasper en Hobbes (het tijgertje), en de muziekliefhebbers komen aan hun trekken met Kasper Van Kooten, zoon van Kees.

Bij de Melchiors vinden we Melchior Wathelet, een Belgisch politicus.

Balthasar: zo heette de vorige gouverneur van Oost-Vlaanderen; zijn zoon is een vertrouwd tv-figuur die toerisme- en filmprogramma’s presenteert, maar zich sinds enkele jaren onledig houdt met het milieu. Maar natuurlijk zullen de meesten wel Balthazar Boma kennen uit ‘De Kampioenen’.

En nu even terug naar de Drie Koningen: Kaspar zou ik beschouwen als de baardloze jongste. Hij is zwart, en draagt het goud. Zie hem maar als symbool van Afrika. Naar mijn gevoel is Melchior, die de wierook draagt, de oudste. Hij zou geelbruin kunnen zijn met snor en baard en symbool kunnen staan voor Azië. Balthasar is dan de man van middelbare leeftijd die de mirre draagt. Je kan hem een blanke huidskleur geven zodat hij symbool kan staan voor Europa. Maar zoals gezegd: niemand weet wie wie is en wat hij geeft, je mag dus gerust je eigen voorkeur volgen. Er is er maar één over wie bijna iedereen het eens is, en dat is Kaspar.

 


 

OVERZICHT VAN DE NAMEN

 

Winkler Prins encyclopedie

KASPAR (zwart)

BALTHAZAR

MELCHIOR

Duitsland (Die Heiligen) C+M+B

CASPAR (geen details)

MELCHIOR (geen details)

BALTHASAR (geen details)

Alle Heiligen Wim Zaal

CASPAR draagt GOUD afstammeling van Cham (zoon van Noach) afkomstig uit Afrika.

Goud is zinnebeeld van wereldlijke macht.

MELCHIOR afstammeling van Sem (Semiet), zoon van Noach. Afkomstig uit Azië. Draagt WIEROOK, zinnebeeld van goddelijke macht

BALTHAZAR afstammeling van Japhet, zoon van Noach, afkomstig uit Europa. Draagt MIRRE, zinnebeeld van sterfelijkheid.

Keulen Dom. Afbeelding op schrijn. Van links naar rechts

BALTHAZAR draagt kelk met mirre of goud.

Is de oudste, draagt baard en snor

MELCHIOR draagt wierooksvat is de jongste. Baardloos

CASPAR draagt een doos (kistje) met goud of mirre ? Heeft baard en snor. Middelbare leeftijd.

De Heiligen, Stijn van der Linden

CASPAR

20 jaar draagt wierook

komt uit zwart Afrika

MELCHIOR

40 jaar draagt goud

is blank en komt uit Europa

BALTHAZAR

60 jaar draagt mirre is geel en komt uit Azië

Santenkraam der roomse kerk, Van Setten

MELCHIOR

60 jaar

draagt goud

BALTHAZAR

40 jaar

draagt wierook

KASPAR

20 jaar

draagt mirre

is zwart van huid.


AFBEELDINGEN

 

Keulen

 

Pisa, Niccolo Pisano

 

Albrecht Dürer

 

Rogier Van der Weyden

 

Dirk Bouts

 

 

 

Joos Van Cleve

 

 

 

Botticelli

 

Ghirlandaio

 

Brueghel

 

Hieronymus Bosch

 

Mantegna

 

 

Jacob Jordaens

 

Julius Schiller. De Drie Koningen als het sterrenbeeld Hercules

 

 

Aanvullende informatie